Półwysep Peloponez, miejscowość Vathi, 10 km od Gythio, 50 km od Sparty, 270 km od Aten, 277 km od Patry, 105 km od lotniska Kalamata. Obiekt wybudowany w 2009 roku. Miejscowość słynie ze swych czystych plaż odznaczonych Błękitną Flagą (za zgodność z wymogami ekologii) oraz pięknej przyrody. Vathi to także baza wypadowa dla turystów pragnących zwiedzić Spartę, Mistras, Mani, Monemvasi czy Starożytną Olimpię.

Podróż po Lakonii

Region Mani: nierówne brzegi, ostre klify, zatoki z malowniczymi plażami - oto co można tutaj zobaczyć. Warto odwiedzić domy w kształcie wież, bizantyjskie zabytki, skansen Vathia, który dwukrotnie otrzymał pierwszą nagrodę na światowej wystawie i jest jedną z najlepiej zachowanych tradycyjnych osad Grecji.
Gythio: miasto zbudowano w formie amfiteatru u stóp góry Akumaros. W starożytności Gythio było portem handlowym Fenicjan, a później należało do Sparty. Jak mówią starożytni pisarze, ogromny port Gythio zatonął na dnie po trzęsieniu ziemi w 375 r.n.e. Gythio ma typowy wygląd miasta wyspiarskiego z ciekawymi akcentami w postaci dobrze zachowanych budynków neoklasycystycznych. Jednym z najpiękniejszych miejsc w Gythio jest wyspa Cranai, którą z lądem łączy tylko molo. Według legendy na tej wyspie Parys i Helena znaleźli schronienie przed udaniem się do Troi.
Jaskinie Dirou: jedna z najpiękniejszych i największych jaskiń w Grecji i jedna z najbardziej imponujących atrakcji przyrodniczych Mani. Jaskinia była używana w czasach paleolitu i neolitu jako schronienie. Część dostępna do zwiedzania - Glythada lub Vlythada - znajduje się na poziomie morza. W jaskini znaleziono skamieniałe zwierzęta sprzed dwóch milionów lat. Według wierzeń w jaskini Dirou znajdowało się wejście do podziemi umarłych. Pod ziemią stalagmity i stalaktyty łączą się, tworzą kolumny, a wysokie majestatyczne sklepienia przypominają kopuły świątyń.
Muzeum-osada Vathia: zbudowana na szczycie wzgórza, uważana jest za typową osadę Mani. Domy mają kilka kondygnacji, zbudowane są bardzo blisko siebie, charakteryzują isę obecnością otworów strzelniczych, ambrazur i rynien. Większość kościołów jest wbudowana w kompleksy wież i należy do rodzin, które w nich mieszkały.
Mistras: Istotne centrum bizantyjskie na Peloponezie z końca XIII wieku. W 1249 r. Francuski rycerz Guillaume II de Villehardouin odkrył dziwną górę, gdzie przy pomocy fragmentu skały zbudował na szczycie potężne mury twierdzy i zamek. W połowie XIV wieku Mistras stał się centrum księstwa Morea oraz potężnym centrum politycznym, wojskowym i kulturalnym.