Santorini
Wyspa Santorini bez wątpienia jest jedną z najpiękniejszych i najbardziej tajemniczych wysp nie tylko Morza Egejskiego, ale i całego świata. Dla wielu piękna Santorini jest mityczną Atlantydą.

"Pewnego dnia w przygnębiającą noc wyspa Atlantyda zniknęła, zanurzając się w morzu" - pisał Platon. Według niego na mitycznej wyspie Atlantyda była niezwykle wzniosła cywilizacja, ze wspaniałymi świątyniami, pokrytymi srebrem. Mieszkańcy tego wspaniałego kraju słynęli z mądrości, szerokiej wiedzy we wszystkich dziedzinach, sukcesów w bitwach. Niestety w wyniku wielkiej katastrofy wyspa wraz ze wszystkimi mieszkańcami zniknęła w głębinach morza. Opis Atlantydy Platona doskonale wpisuje się w historię wyspy Santorini.

Starożytne legendy mówią, że jeden z Argonautów - żeglarzy, którzy wyruszyli po złote runo, rzucił do morza grudkę ziemi otrzymaną od Trytona. Z tej ziemi powstała wyspa nazwana przez Argonautów Calliste - Najpiękniejsza wyspa, właśnie Santorini.

Współczesna nazwa Santorini pochodzi z XIII wieku od kapliczki św. Ireny (Saint Irene). Poprzednie nazwy to  Kallisti, czyli najpiękniejsza i Strongili - okrągłą. Santorini obecnie nazywana jest również Tera/Thira.
 
Wyspy Santorynu znajdują się 175 km na południowy wschód od wybrzeża Grecji kontynentalnej i 110 km od zachodniego wybrzeża Krety i należy do Wysp Cykladzkich. Santorini jaką znamy dziś ukształtowała się w wyniku wielu wybuchów wulkanicznych, w tym w wyniku tej najpotężniejszej erupcji, najprawdopodobniej około 3500 lat temu. Santorini jest najbardziej znana spośród 5 wysp Archipelagu Santorynu. Istniejąca przed ok. 1600 r. p.n.e. wyspa o nazwie Strongili – Okrągła, została zatopiona w wyniku silnego wybuchu wulkanu. W wyniku wybuchu powstała jedna z największych na świecie kaldera o średnicy 10 km, a z wyspy Strongili pozostały tylko boczne fragmenty stanowiące dzisiejsze wyspy Santorynu. Na przestrzeni wieków i w wyniku kolejnych wybuchów powstały dzisiejsze: Thira - Santorini – największa wyspa archipelagu, Thirasia – druga co do wielkości wyspa, Nea Kameni - Nowa Spalona Wyspa -  wyspa z kraterami uśpionego wulkanu (większa, czarna w samym środku kaldery), Palea Kameni - Stara Spalona Wyspa - mniejsza czarna w środku i najmniejsza wysepka Aspronisi - Biała.

W wyniku badań warstw gleby, naukowcy i naukowczynie doszli do wniosku, że na wyspie było 12 erupcji wulkanu. Każda z nich co około 20 tysięcy lat. Wybuchy wulkanu już nie tak silne wystąpiły w III w. p.n.e., kiedy to od wyspy oddzieliła się wysepka Thirasia, a w II wieku p.n.e, pojawił się Palea Kameni. Najmłodsza wyspa na Morzu Śródziemnym to Nea Kameni, powstała z lawy. Razem wyspy utworzyły archipelag, nazwany imieniem największej z wysp - Santoryn.

Po każdej erupcji wyspy były pokrywane potężną warstwą lawy, ale za każdym razem pojawiało się na nich życie. Ostatni duży wybuch podwodnego wulkanu nastąpił w 1866 r. a w 1956 r., miało miejsce trzęsienie ziemi, podczas którego wyspę, podobnie jak niegdyś Pompeje, zasypały popioły wulkaniczne. Ponownie, już po raz kolejny, ludzie odbudowali swoje miasta i wsie, a życie zaczęło płynąć dalej.
W 2011 r. po blisko 60 latach uśpienia, na wulkanie zarejestrowano serię mini wstrząsów. Na szczęście nie doszło do erupcji.

Przed wybuchem wulkanu na Santorini istniała rozwinięta cywilizacja - kultura minojska. Mieszkańcy w większości opuścili swoje domy tuż przed wybuchem wulkanu, po trzęsieniu ziemi, które poprzedziło wybuch wulkanu, ale najprawdopodobniej zginęli na wybrzeżu lub na morzu.  Wybuch wulkanu, a także jego skutki były na tyle silne, że przyczyniły się prawdopodobnie również do znacznego zniszczenia pałacu minojskiego w Knossos, położonego na południu Krety, ponad 110 km (60 mil morskich) od Santorini. Przypuszcza się, że wybuch wulkanu i późniejsze jego zapadnięcie się na ok. 300–400 m pod powierzchnię poziomu morza spowodował powstanie olbrzymiej fali tsunami o wysokości dochodzącej do 200 metrów, która dotarła do wybrzeży Krety i doprowadziły do zniszczenie Knossos.

Zdaniem naukowców, z krateru wystrzeliło tak wiele popiołu, że zasłonił on dopływ promieni słonecznych na całym obszarze basenu Morza Śródziemnego. Jeszcze dziś pumeks wulkaniczny wokół archipelagu Santoryn tworzy warstwę grubości 80 m i pokrywa dno morskie w promieniu 20–30 km od wysp. Naukowcy oszacowali, że wulkan wyrzucił z krateru 60 km sześciennych magmy. Po katastrofie przez 300–500 lat wyspa była niezamieszkana. Ponownie zasiedlili ją greccy Dorowie.
 
Obecnie na Santorini silnie rozwija się turystyka, która jest jednym z głównych źródeł dochodu. Główne miejscowości: Akrotiri, Emporio, Faros, Fira, Oia, Kamari, Megalochori, Perissa, Pyrgos.

Santorini - najbardziej romantyczna wyspa na świecie
Jeśli Paryż jest uważany za jedno z najbardziej romantycznych miast na świecie, Santorini jest najbardziej romantyczną z wysp. Jest to jedna z najpiękniejszych wysp Grecji i całego Morza Śródziemnego. Santorini jest przede wszystkim wyspą turystyczną. Jej populacja to niewiele ponad 15 000 osób. Miejscowi ludzie uprawiają głównie winogrona na żyznych glebach wyspy, nawożonych popiołem wulkanicznym. Powierzchnia wyspy to 76 km kwadratowych, linia brzegowa ma długość około 70 km. Stolicą wyspy jest Fira, która liczy około 1500 osób. Fira położona jest na szczytach stromego klifu. jest na  Można do niej dojść pieszo z małego portu Skala na wybrzeżu. Dla tych, którzy wolą unikać wspinania się po setkach stopni, kursuje kolejka linowa. Fira jest atrakcyjnym miastem z wąskimi, krętymi uliczkami. Stąd roztacza się zapierający dech w piersiach widok na morze rozciągające się na horyzoncie i dwie czarne skaliste wyspy - Kamenez. Można dostać się do nich łodzią. W zachodniej części wyspy, z ciemnych głębin, wznoszą się strome klify, na których utknęły oślepiające białe domy. Strome klify zachodniego wybrzeża przechodzą w niekończące się plaże na wschodnim krańcu wyspy, niektóre z nich są piaszczyste, z ciemnym, prawie czarnym piaskiem, inne pokryte są kamykami. Zbliżając się z tej strony widać wyraźnie wytyczone warstwy powulkanicznej gleby: czerwoną, czarną, brązową.

Santorini to wyjątkowe miejsce dla wulkanologów badających procesy i przyczyny powstawania wulkanów, ich rozwój, strukturę i skład produktów erupcyjnych oraz zmiany charakteru ich aktywności. Wyspa ma bogate muzeum geologiczno-wulkaniczne, które cieszy się ogromnym zainteresowaniem amatorów i znawców.

Wyspa wyróżnia się niezwykłym pięknem - dziki krajobraz pochodzenia wulkanicznego, cudowne morze i plaże o nietypowym kolorze czarnego piasku, zabytki archeologiczne okresu minojskiego. Nocą wyspa rozświetlona tysiącami świateł, a na schodach o 300 stopniach, z nadejściem ciemności zapalane są latarnie, które sprawiają wrażenie ognistej rzeki płynącej ze szczytu wzgórza do morza.

Miejscowi ludzie mówią, że serce wyspy bije bardzo mocno i słychać je w górach, lądzie, morzu. Bicie serca ludzi albo zbiega się z tym rytmem, i wtedy zostają tutaj, albo te dwa rytmy nie pasują do siebie - i stąd uciekają. Na Santorini zamykasz oczy i czujesz spokojną moc, która kryje się pod ciemnymi wodami. Santorini to "niebezpieczna" wyspa, jej urok niesie pewne "zagrożenie", rozlane w powietrzu. Ci, którzy to czują, wracają tutaj. Przyciąga ich niczym magnes niszczący los wyspy, który towarzyszy jej przez całe swoje istnienie, i wiara, że życie tutaj jest zawsze silniejsze od śmierci.
 
Najpiękniejsza wyspa na świecie
Santorini od dawna jest pierwsza na liście pięciu najpiękniejszych wysp na świecie. Po niej są takie znane miejsca jak Bali w Indonezji, Cape Breton w Kanadzie, Boracay na Filipinach i Wielka Rafa Koralowa w Australii. W ostatnich latach wyspa Santorini zdobyła dziesiątki nagród w międzynarodowych magazynach turystycznych, różnych organizacjach turystycznych i mediach i stale znajduje się w czołówce najlepszych miejsc na świecie. Wyspa jest uważana za perłę turystyki w Grecji. Jest to również jedno z priorytetowych miejsc na podróże poślubne i rejsy. Pierwsze statki wycieczkowe przybywają tutaj pod koniec marca i do końca listopada ruch turystyczny nie zmniejsza się.


Thirasia jest jedną z trzech wysp (druga co do wielkości wyspa archipelagu, utworzona około 1627 p.n.e.  w wyniku eksplozji wulkanu na Santorini. Na wyspie mieszka 268 osób, a jej stolicą jest Manolas.
Aspro (Aspronisi) to bezludna i najmniejsza wyspa. Utworzona, jak Thirasia, około 1627 p.n.e.
Palea Kameni - powstała w 46-47 latach n.e. Dopóki wulkan był aktywny, wyspa wielokrotnie zmieniała wymiary i kontury. Ona również jest bezludna. Obecnie na wyspie znajduje się kościół św. Mikołaja. Wyspa jest bogata w gorące źródła.
Nea Kameni - powstała w 1570 roku w wyniku podwodnej erupcji wulkanicznej, a ze względu na jej niewielkie rozmiary (w porównaniu z sąsiednią wyspą Palea Kameni) została nazwana Mikri (mała) Kameni. Dopóki wulkan był aktywny, wyspa wielokrotnie zmieniała wymiary i kontury.
 
Transport
Na Santorini można przylecieć samolotem z Grecji z Aten, Salonik, Mykonos, Rodos i Krety a także na pokładach samolotów czarterowych z wielu zakątków świata. Promy odpływają z portu w Pireusie, a także z portów Krety, Rodos, Kos. Latem szybkobieżne katamarany pływają z Pireusu, Heraklionu (Kreta) i Rethymnon (Kreta). Przez większość roku na Santorini dopływają również duże kruazjery pasażerskie z całej Europy.
 
Porty i przystanie
Athinios (trzeci port na świecie pod względem obrotu pasażerskiego). Przybywają tutaj liczne jachty i statki wycieczkowe. Port Athinios znajduje się w rejonie Pirgos, skąd łatwo dostać się do dowolnego miejsca na wyspie.
Stary port (port Firy) przeznaczony jest tylko dla statków wycieczkowych, a dziś służy także do wysyłania turystów na wycieczki na sąsiednie wyspy - Thirasię i Nea Kameni. Port znajduje się u podnóża klifów, na brzegu kaldery. Aby dostać się z niego do Firy, trzeba pokonać dystans około 300 metrów po kamiennych schodach. Można pokonać tę trasę również kolejką linową.