Historia Bułgarii

Historia Bułgarii sięga swoimi korzeniami w głąb tysiącleci, do epoki neolitu, kiedy z terenu Azji Mniejszej przybyły tu koczownicze plemiona. Bułgaria nie raz stawała się ofiarą wojowniczych sąsiadów i należała m.in. do Królestwa Odrysów, greckiej Macedonii, Imperium Rzymskiego oraz Bizancjum. W XV w. zawojowało ją z kolei Imperium Osmańskie. Pomimo trudnych doświadczeń inwazji i wojen, Bułgaria była w stanie się odrodzić, ukształtować swój naród i zyskać świadomość historyczną i kulturową.

Królestwo Odrysów
Do VI w. p.n.e. tereny Bułgarii stanowiły rubieże starożytnej Grecji, ciągnące się wzdłuż wybrzeża Morza Czarnego. W ciągu kilku wieków z indoeuropejskich ludów, które przybyły z północy, ukształtowało się plemię trackie, od którego Bułgaria otrzymała swoją pierwszą nazwę – Tracja. Z biegiem czasu Trakowie stali się głównymi mieszkańcami tych terenów i utworzyli własne państwo – Królestwo Odrysów, łączące tereny Bułgarii, Rumunii, północnej Grecji i Turcji. Było to w tym okresie największe państwo w Europie. Miasta założone przez Traków – Serdika (Sofia) i Eumolpiada (Płowdiw), do tej pory nie straciły na znaczeniu. Trakowie byli wyjątkowo rozwiniętą i bogatą cywilizacją, a wytwarzana przez nich broń i narzędzia wyprzedzały swoje czasy (metalowe ostrza, wykwintna biżuteria ze złota, rydwany czterokołowe i inne.). Grecy przejęli od Traków wiele mitycznych postaci – boga Dionizosa, księżniczkę Europę, Orfeusza i innych. W 341 r. p.n.e. osłabione wojnami Królestwo Odrysów znalazło się we władaniu Macedonii, a w 46 r. p.n.e. weszło w skład Imperium Rzymskiego, a później, w 365 r., Biznacjum.

Pierwsze Królestwo Bułgarii
Pierwsze Królestwo Bułgarii powstało w 681 r. wraz z przybyciem na tereny Tracji azjatyckich koczowników – Bułgarów, którzy pod naciskiem Chazarów musieli opuścić stepy Ukrainy i południowej Rosji. Sojusz, który ukształtował się między lokalną słowiańską ludnością a koczownikami okazał się skuteczny na tyle, że sukcesem zakończyły się wyprawy przeciw Bizancjum i w IX w. Królestwo Bułgarii rozszerzyło się o Macedonię i Albanię.
Królestwo Bułgarii stało się pierwszym słowiańskim państwem. W 863 r. Cyryl i Metody stworzyli słowiański alfabet – cyrylicę. Przyjęcie w 865 r. chrześcijaństwa przez cara Borysa pozwoliło zatrzeć granicę między Słowianami i Bułgarami i ukształtować jeden naród bułgarski.

Drugie Królestwo Bułgarii
Od 1018 r. do 1186 r. Królestwo Bułgarii znajdowało się pod władzą Bizancjum. Powstanie Asena, Piotra i Kalojana w 1187 r. pozwoliło części Bułgarii uzyskać niezależność. Tak powstało Drugie Królestwo Bułgarii, które funkcjonowało do 1396 r. Ciągłe najazdy Imperium Osmańskiego, które zaczęły się w 1352 r., doprowadziły do upadku Królestwa. Bułgaria utraciła niepodległość aż na 5 wieków.

Państwo Osmańskie
W rezultacie 500-letniego panowania osmańskiego Bułgaria uległa całkowitemu rozpadowi, zmniejszyła się liczba ludności, upadły liczne miasta. W XV w. bułgarskie organy państwowe całkowicie przestały działać, cerkiew utraciła niezależność i znalazła się pod władzą patriarchy Konstantynopola. Miejscowi chrześcijanie byli pozbawieni praw i dyskryminowani. Musieli płacić większe podatki, nie mogli nosić broni, co piąte dziecko w rodzinie było zmuszone do służby w armii osmańskiej. Bułgarzy wielokrotnie buntowali się, chcąc powstrzymać przemoc i prześladowania chrześcijan, ale powstania były brutalnie tłumione.

Bułgarskie odrodzenie narodowe
W XVII w. wpływy Imperium Osmańskiego osłabły, a państwo popadło w anarchię: władza skupiła się w rękach band, które terroryzowały kraj. W tym czasie zaczął odradzać się ruch narodowy, obudziła się świadomość historyczna i kulturowa, zaczął formować się język literacki, pojawiły się szkoły, teatry, gazety w języku bułgarskim itd. 

Książęca pół-niezależność
Władza książęca rozpoczęła się po wyzwoleniu Bułgarii spod panowania osmańskiego w rezultacie wojny turecko-rosyjskiej (1877-1878 r.) i uzyskania niepodległości w 1878 r. Na pamiątkę tego przełomowego wydarzenia, w stolicy państwa – Sofii, w 1908 r. wybudowano wielki chram Aleksandra Newskiego, który stał się z czasem wizytówką nie tylko miasta, lecz i całego kraju. Zgodnie z porozumieniem pokojowym z San Stefano, Bułgaria uzyskała duży fragment Półwyspu Bałkańskiego, który obejmował Macedonię i północną Grecję. Jednak pod wpływem Zachodu, zamiast uzyskać faktyczną niepodległość, Bułgaria otrzymała szeroką autonomię w ramach Imperium Osmańskiego. Wprowadzono monarchię, a władzę otrzymał niemiecki książę Aleksander – krewny rosyjskiego cara Aleksandra II. Tym niemniej Bułgarii udało się zjednoczyć i uzyskać nowe terytoria: Wschodnią Rumelię, część Tracji i dostęp do Morza Egejskiego. W takiej formie Bułgaria przetrwała jedyne 5 lat (1913-1918 r.). W czasie I wojny światowej kraj stracił znaczną część swojego terytorium.

Trzecie Królestwo Bułgarii
Trzecie Królestwo Bułgarii obejmuje okres 1918-1946 r. Nie zwracając uwagi na podpisaną w 1937 r. umowę o „Nienaruszalnym pokoju i szczerej i wiecznej przyjaźni” z Jugosławią, w czasie II wojny światowej Bułgaria opowiedziała się po stronie Niemiec i wprowadziła swoje wojska na terytorium sąsiada, wspierając tym samym niemiecką interwencję. Starania cara Borysa, by zmienić kierunek polityki nie przyniosły rezultatu. Po jego przedwczesnej śmierci na tron wstąpił jego 6-letni syn Symeon II, który później uciekł do Hiszpanii. W 1944 roku wojska sowieckie wkroczyły do Bułgarii, a w latach 1944-1945 bułgarskie wojsko, w składzie armii sowieckiej, rozpoczęło działania wojenne przeciw Niemcom i ich sojusznikom. Dalszy polityczny kurs Bułgarii był przesądzony. W 1944 r., władzę przejęli komuniści pod przywództwem Teodora Żiwkowa. W 1946 r. w referendum zniesiono monarchię i Bułgaria stała się republiką z premierem na czele.

Komunistyczna Bułgaria
W czasach komunistycznego reżimu Bułgaria rozwinęła się znacznie pod względem przemysłu, skolektywizowała rolnictwo, co zapewniło miejsca pracy, nowe technologie, wybór towarów i pozwoliło Bułgarii zostać znaczącym eksporterem. Głównym rynkiem zbytu był dla Bułgarii ZSRR. Do radzieckich republik zaczęto aktywnie dostarczać z Bułgarii towary przemysłowe i włókiennicze, produkty rolne, wyroby tytoniowe, napoje alkoholowe (brandy, piwo) oraz pierwsze komputery, a bułgarskie kurorty stały się popularnym miejscem wypoczynku obywatelek i obywateli radzieckich. W 1989 roku, fala pieriestrojki dotarła do Bułgarii, a po upadku muru berlińskiego 9 listopada 1989 r. reżim komunistyczny został obalony. 78-Teodor Żiwkow trafił do więzienia i był sądzony za korupcję.

Współczesna Bułgaria
Współczesna Bułgaria skierowała się ku Zachodowi i integracji europejskiej. 29 marca 2004 r. kraj przystąpił do NATO, a 1 stycznia 2007 r. do w Unii Europejskiej. Dzięki kompleksowej modernizacji Bułgaria z roku na rok staje się coraz bardziej atrakcyjna dla zagranicznych turystów i jest popularnym miejscem letniego i zimowego wypoczynku. Nowe hotele, rozwój infrastruktury, poprawa jakości i różnorodności usług pozwoliły Bułgarii znacznie zwiększyć napływ turystów. Bułgarskie kurorty zapewniają komfortowy wypoczynek, oferują doskonałą bazę hotelową, różnorodne wycieczki, rozrywki i alternatywne formy turystyki. Atrakcyjne ceny, niskie w porównaniu z innymi europejskimi kurortami, sprawiają, że wakacje w Bułgarii są w zasięgu wielu turystów. 

Bez względu na to, że Bułgaria bardziej kojarzy się z plażowaniem, można tu przyjechać także na zimowe wakacje. Doskonałe kurorty narciarskie – Bansko, Borovec, Pamporovo, oczarowują pięknem przyrody, nowoczesnymi trasami narciarskimi i snowboardowymi zarówno dla początkujących, jak i profesjonalistek i profesjonalistów, a także szkółkami dla dzieci i dorosłych. Przyjeżdżajcie do Bułgarii i przekonajcie się sami!