ილია – მზის ქვეყანა
ილიოს-მზე. სწორედ მზის ღმერთის გალიოსის საპატივცემულოდ,მიიღო სახელი ამპელოპონესის ნომმა. ეს დასახელება შემთხვევით არ არის რადგანაც მთელი წელიწადის განმავლობაში- 300 დღე- აქ ანათებს მზე. ზაფხულობით ჰაერის ტემპერატურაა 30-35 გრადუსი, ზამთარში კი 10-15 გრადუსია. შეიძლება ითქვას რომ, ეს ყველაზე მწვანე ადგილია ნახევარკუნძულზე. ილია იდეალური დასასვენებელი ადგილია.
ილია - რეგიონი, რომელსაც მნიშვნელოვანი ისტორია გააჩნია.სწორედ აქ მდებარეობს ცნობილი ოლიმპია-ოლიმპიური თამაშების აკვანი, რომელიც ათასობით ტურისტს იზიდავს მთელი მსოფლიოდან, რომლებიც ჩამოდიან აქ, რათა იხილონ ამ უჩვეულო იდეის სამშობლო. ოლიმპიაში მოხვედრისას თქვენ გადაინაცვლებთ ელლადას უდიდეს წარსულში.
ილია მდიდარია სამკურნალო წყაროებით. ყველაზე პოპულარულები მდებარეობს: კილიმნიში, გრიმინიში და კაიაფაში. ეს ადგილი განთქმულია თავისი სამი ტბითაც: აგულინიცა, მურია და კაიაფა. ასევე ორი დიდი ხელოვნური წყალსაცავით: ქალაქ ლადონასთან და ქალაქ პინეოსთან.
ნომის დედაქალაქია - ქალაქი პირგოსი, რომელიც დაკავშირებულია აქვე მდებარე ციხე-სიმაგრესთან. ციხე აშენდა 1500 წელს, თურქების ბატონობის დროს.
თანამედროვე ილია – ეს არის ულამაზესი სანაპიროები, ფიჭვის ტყეები, ზეთისხილის ჭალები. უკვე მრავალი ათასწლეული აქ მდებარეობს კუების კარეტა -კარეტას თავშესაფარი. ოლქის მრავალი რეგიონი ჩართულია პროგრამაში NATURA.
უძველესი ოლიმპია
ალბათ,ეს არის მსოფლიოში ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი არქეოლოგიური ადგილი. იგი მდებარეობს პელოპონესის დასავლეთ სანაპიროზე. ანტიკურ დროში ოლიმპია იყო მთელი ელადის მთავარი რელიგიური და სპორტული ცენტრი. აქ გაჩნდა ანტიკური დროის უმნიშვნელოვანესი სპორტული თამაშები, რომლებიც 4 წელიწადში იმართებოდა და ოლიმპოს მთავარ ღმერთს -ზევს-ეძღვნებოდა. ტრადიცია, რომელიც გავლენას ახდენდა მთელი იმდროინდელი საბერძნეთის ცხოვრებაზე და დღემდე ახდენს გახლენას თანამედროვა სამყაროს ისტორიაზე.
მითოლოგიის თანახმად, ძვ. წ. 11 საუკუნეში ოლიმპიას რაიონში, მდინარე ალფეოსთან, დასახლდნენ ეტოლიელები, რომლებმაც დაარსეს სახელმწიფო ილიდა. 10 -9 საუკუნეებში ყალიბდედა წმინდა ჭალა ალტისი და ზევის თაყვანისცემა. ოლიმპია ჩვეულებრივი დასახლებიდან გდაიქცევა თაყვანისცემის ადგილად. გეომეტრიულ ეპოქაში აქ ჩნდება ზევსთვის მიძღვნილი პირველი კერპები. ძვ.წ. 776 წელს კი ოლიმპიაში იმართება ზევსისთვის მიძღვნილი პირველი თამაშები. ამის მერე ეს თამაშები ყოველ 4 წელიწადში ერთხელ ტარდებოდა. Расцвет святилища приходится на архаическую эпоху, когда были построены первые величественные здания: храм Геры, Пританио, Вулевтирио, сокровищница и первый стадион. Продолжался он и в классическую эпоху. Тогда был построен величественный храм Зевса, в котором была установлена его величественная статуя из золота и слоновой кости, считающаяся одним из 7 чудес света; бани, галереи, вспомогательные здания и новый стадион вне священной рощи, восточнее двух старых. Уже в эллинистическую эпоху построены светские здания: Гимнасио и борцовский зал, термы, водопровод и богатые жилища. Святилище существовало и в первые христианские годы. В 393 г. до н.э. в Олимпии состоялись последние олимпийские игры античности и чуть позже византийский император Феодосий Ι специальным указом запретил их проведение. В результате нашествий, захватов, наводнений и неоднократных землетрясений святилище было разрушено и погребено под многометровым слоем земли, пока не было обнаружено в 1766 г. Первые раскопки начались в 1829 г. Тогда были обнаружены часть храма Зевса и части фронтонов, которые хранятся в музее Лувра.
ძველი ილიდა
ილიდას დედაქალაქი ძველ დროში არამარტო ქალაქ ილიდას ყველაზე დიდი ქალაქი იყო, არამედ ყველაზე პელოპონესის ყველაზე მჭიდროდ დასახლებული ქალაქი. მიუხედავად იმისა რომ ძველად ილიდას სახელმწიფო ვითარდებოდა დანარჩენი საბერძნეთის დიდი ქალაქების ცენტრებიდან მოშორებით. ის დიდი ხანი რჩებოდა ყურადღების ცენტრში
столица Илии в древности, была не только самым большим городом Илии, а и самым густонаселенным городом Пелопоннеса. Несмотря на то, что древнее государство Илии развивалось вдали от больших городских центров остальной Греции, она долгое время оставалась на сцене и взяла на себя роль покровителя Олимпии и организатора олимпийских игр. Согласно ее канонам, атлеты должны были приезжать для тренировок еще за месяц до начала игр. Подготовка к ним была главной заботой жителей города. Предметы, найденные при раскопках в Илиде, в основном, керамические и медные, свидетельствуют о том, что здесь существовали мастерские со своим, особым видом техники, а с 6 в. до н.э. здесь была своя мастерская, где чеканили монеты. Важную роль в жизни города играли женщины. Совет из 16 мудрейших женщин Илиды постановил проводить всегреческий марафон среди девушек в честь Геры – Ирион, который проводился каждые четыре года, как и олимпийские игры среди мужчин, только в другое время. Интерес представляет Археологический музей Илиды.
Храм Аполлона Эпикурейского
აპოლონ ეპიკურელის არაჩვეულებრივი ტაძარი აშენებულია 1130 მ. სიმაღლეზე - ეს არის ძველი კლასიკური პერიოდის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი და დიდებული ძეგლი, რომელმაც ჩვენამდე საოცრად კარგ მდგომარეობაში მოაღწია. ტაძრის განათება ბუნებრივი იყო. ძვ.წ. 420-400 წწ. აშენებული დღემდე იწვევს მღელვარებას. «ეპიკურელი» ეწოდა მასშემდეგ რაც ღმერთი დაემხარა ფიგალიის მოსახლეობას ლაკედემონიანებთან ბრძოლაში, ხოლო მეორე ვერსიით ღმერთმა ქალაქის მაცხოვრებლები იხსნა პელოპონესის ომების დროს გავრცელებული ეპიდემიისგან. ეპიკუროსი - ნიშნავს მცველს, გადამრჩენელს. ტაძარი - დორიული პერიპტერი, აშენებულია ადგილობრივი კირქვისგან, ფრონტონის, სახურავის, გადახურვისა და ძეგლების დეკორის გამოკლებით, რომლებიც მარმარილოსგან იყო დამზადებული. ....
Великолепный храм Аполлона Эпикурейского, построенный на высоте 1130 м. – один из самых важных и величественных памятников классической древности, сохранившийся в удивительно хорошем состоянии до наших дней. Освещение храма было естественным. Построенный в 420-400 гг. до н.э., он и сейчас вызывает трепет. Назван «эпикурейским» потому, что, как считается бог помог жителям Фигалии в борьбе с лакедемонянами, а по другой версии спас жителей города от эпидемии во время Пелопоннеских войн. «Эпикурос» - означает защитник, спаситель. Храм – дорический периптер, построенный из местного известняка, за исключением фронтонов, крыши, покрытия крыши и скульптурного декора, сделанных из мрамора. Редкая для древности ориентация его с севера на юг объясняется, наверное, религиозными причинами. Храм имеет особую, необычную для того времени архитектуру и форму. Сочетание архаический архитектуры с новаторскими для того времени идеями, говорит о том, что его создателем был не кто иной, как Иктинос, архитектор, построивший афинский Акрополь. Части фронтона храма с рельефными изображениями отдельных мифических сцен и целых эпизодов из Кентавромахии и Амазономахии, полные жизни и движения, принадлежат неизвестному скульптору. Однако многое указывает на то, что автором их мог быть Пеоний, создатель и знаменитой статуи богини Ники в Олимпии. Большая часть этих фрагментов хранится сегодня в Британском музее. Храм одним из первых памятников Греции был включен в 1986 г. в список Всемирного наследия ЮНЕСКО.
ჰერას ტაძარი
ანტიკური დროის ერთ-ერთი უძველესი ძეგლი, რომლის ნანგრევებმაც მოაღწია ჩვენამდე. მის წინ ოლიმპიური თამაშების დაწყებამდე ინთება ოლიმპიური ცეცხლი, რომელიც შემდეგ მოგზაურობს აქედა ოლიმპიადის ჩატარების ადგილამდე.
შემონახულია ასევე პირველი სასტუმროს ნანგრევები, რომელშიც ცხოვრობდნენ ოლიმპიადას მონაწილეები, სტადიონი, რომელზეც იმართებოდა შეჯიბრები, ფილიპიო, სადაც იდგა ქანდაკებები ალექსანდრე მაკედონელის, მისი მამისა და ოჯახის გამოსახულებებით,შესრულებული სპილოს ძვლისა და ოქროსგან.
ოლიმპიას არქეოლოგიური მუზეუმი
ეს საბერძნეთის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი მუზეუმია. აქ წარმოდგენილია ანტიკური დროის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ზევსის სამლოცველოსა და ოლიმპიური თამაშების აკვნის მრავალსაუკუნოვანი ისტორია. მის მუდმივ კოლექციაშია ფასდაუდებელი მნიშვნელობის ნივთები: ქანდაკებათა კოლექცია,რომლებმაც ეს მუზეუმი ცნობილი გახადეს, მსოფლიოში უმდიდრესი სპილენძის ნივთების კოლექცია, რომელიც შედგება იარაღისგან, პატარა ქანდაკებებისგანდა სხვ. განსაკუთრებული მნიშვნელობისაა კერამიკის კოლექცია. მუზეუმში ინახება ჰერმესის ქანგაკება, რომლის ავტორია განთქმული პრაქსიტელი და მეფე მილტიადისის ცნობილი მუზარადი წარწერით რომელზეც წერია, რომ ამ მუზარადს იგი დიას (ზევს) უძღვნის მარათონის გამარჯვების საპატიოდ.
ოლიმპიური თამაშების მუზეუმი
ამ მუზეუმში გამოფენილია 463 უძველესი ნივთი, რომელიც ნაპოვნია, დიასის (ზევსის) ტაძრის გათხრების დროს, ოლიმპიაში. ასევე ექსპონატები საბერძნეთის სხვა მუზეუმებიდან. ექსპონატები სხვადასხვა პერიოდისაა. ისინი ზირითადად თარიღდებიან: ძვ.წ. მე-2 საუკუნიდან ჩვ.წ. მე -5 საუკუნემდე და მოგვითხრობენ ოლიმპიური თამაშების მრავალსაუკუნოვანი ისტორიის შესახებ. ყველაზე მნიშვნელოვანი ექსპონატებია - ოქროს ბეჭდები,რომლებზეც გამოსახულია პირველი თამაშები, სპილენძისა და თიხის გეომეტრიული ქანდაკებები, უამრავი ჭურჭელი შეჯიბრებებისა და სპორცმენების გამოსახულებით, სხვადასხვა სპორტული აღჭურვილობა , რომლებსაც იყენებდნენ სპორცმენები ძველ საბერძნეთში, ასევე ექსპონატები რომლებიც თამაშებზე მოგვითხრობენ.
ასკიტის ღვთისმშობლის მონასტერი
ეს არის სიურპრიზი, რომელსაც ილიას მიწა გვინახავს. მცირე ზომის ეკლესიიდან- ნამდვილ შედევრამდე, ქვის კიბეს უზარმაზარ კლდესთან მივყევართ, სადაც მდებარეობს კირით გათეთრებული, ქვისგან აშენებული ასკიტის სამლოცველო. სამომლოცველოს სახურავი- Крыша часовни – огромная расщелина скалы, делящая ее надвое, слабый свет дня, звук «святой» воды, бьющей из земли и простота деревянного иконостаса создают мистическую атмосферу. Легенды придают ей еще больше таинственности. Когда-то на этом месте жил отшельник. Однажды, ночью, он искал себе пищу. Поджидавший в засаде охотник, принял его за животное и выстрелил. Дождавшись рассвета, он стал искать свою жертву и нашел умершего отшельника, который держал в руках икону Святой Марии. იმ ამდგილას, სადაც მან სისხლი დაღვარა, წყარომ ამოფეთქა, რომლიდანაც მოედინება წმინდა წყალი. მომლოცველები დღემდე სვამენ ამ წყაროდან, რათა განიკურნონ სხვადასხვა დაავადებებისგან.
არავინ იცის თუ როდის აშენდა ტაძარი, კლიდის მიღმა კი დღემდეა შემორჩენილი ძველი შენობის ნანგრევები,რომელსაც მონასტრის პირველ ნაგებობად თვლიან.
სეპეტუს მონასტერი
განუმეორებელი სილამაზისა და არქიტექტურის მქონე ძველი მონასტერი, მდებარეობს ველურ კლდეზე და გადმოყურებს ვიწრო ხეობას-ტრიტონს და ულამაზეს ჩანჩქერს. 1915 წელს მონასტერი დაიწვა,მაგრამ მისი სასწაულმოქმედი ღვთისმშობლის ხატი გადარჩა.
ისტორია მონასტრის დაარსების შესახებ თაობიდან თაობას გადაეცემა. გადმოცემის თანახმად, კლდეზე ოდესღაც ორი ქალი ცხოვრობდა: ერთი-ქრისტიანი იყო, მეორე კი არა. ორივეს ყავდა პატარა ბავშვები. იმ დროს ამ ადგილებს ღვთისმშობელი ეწვია, რომელიც ეხმარებოდა ხალხს და სასწაულებს ახდენდა. მორწმუნე ქალმა, იმისათვის რომ სხვებიც გაქრისტიანებულიყვნენ, გადააგდო თავისი პატარა ბავშვი უფსკრულში. ღვთისმშობელი იქ იყო და გადაარჩინა პატარა. ამის მერე, მეორე ქალმაც გადააგდო თავისი შვილი და წარმოთქვა «მეც გიგდებ ბავშვს». მაგრამ იმის გამო რომ, მას არ წამდა ქრისტე ბავშვი ვერ გადარჩა. ასე მონასტერმა მიიგო სახელი «სეპეტუ» (გიგდებ).
კატაკოლო
კატაკოლო - პირგოსის მუნიციპალიტეტში მდებარე ზღვისპირა ქალაქია. განლაგებულია კონცხზე იონური ზღვის ხედით. ქალაქის პორტში ხშირად შემოდიან საკრუიზო გემები, რომლების მგზავრებსაც აქვთ შესაძლებლობა ეწვიონ უძველესი ოლიმპიის არქეოლოგიურ გათხრებს. ქალაქში არის ძველიბერძნული ტექნოლიგიების მუზეუმი. ინტერესს იწვევს 1865 წელს აშენებული კატაკოლოს შუქურა. მისი სიმაღლე-45მ., დაფარვის ზონა კი, 18-დან 19-მდე საზღვაო მილი.
კატაკოლოს ერთ-ერთი მომხიბლავი ადგილი, რომელსაც აუცილებლად უნდა ეწვიოთ, - პონტიკოკსატროს ციხეა(თაგვების ციხე), რომლის დასახელება მის ფორმას უკავშირდება. მის ასაგებად გამოიყენეს უძველესი ქალაქის ფიას აკროპოლისის და მისი სხვა ნაგებობების ქვები. ციხე აშენებულია ბიზანტიურ პერიოდში და გადაკეთებულია ფრანკების მიერ 13 საუკუნეში. ხედი, რომელიც აქედან იშლება განუმეორებელია. ერთი მხრიდან-კიპარისიის ყურე,მეორედან კი - იონური ზღვის უსაზღვრო სილურჯე. ასე საკმაოდ კარგად მოჩანს ზაკინთოსი და კეფალონია! განუმეორებელია აქაური მზის ჩასვლაც. მისი სურათი მოაჯადოვებს ყველაზე სკეპტიკურად განწყობილ ადამიანსაც კი.
თუ თქვენ აღმოჩნდებით კატაკოლოში, გაეშურეთ მთებში სასეირნოდ . პეიზაჟი უდავოდ მოგხიბლავთ: ცისა და ზღვის სილურჯის კომბინაცია ბუნების სიმწვანესთან - ეს არის რაღაც უნიკალური! გაისეირნეთ მის ბილიკებზე და დატკბით ულამაზესი ხედით! თქვენ გაგაკვირვებთ მზის ამოსვლისა და ჩასვლის სურათები! კატაკოლოს ჩრდილოეთ-სამხრეთით განლაგებულია პატარა სოფელი აგიოს ანდრეასი, უამრავი საინტერესო ძეგლით.
ქალაქი ზახარო
ეს არის ზუსტად ის რაც საჭიროა დასვენებისთვის Это как раз то, что нужно для отдыха, полного удовольствий, наслаждений, интересного и восстанавливающего силы. თქვენს განკარგულებაშია უამრავი რესტორანი, კაფე, მცირე ზომის ბარები. ყოველ ზაფხულს აქ უამრავი დამსვენებელი ჩამოდის.
კაიაფას ტბა
ილიას განთქმული თერმალური კურორტი, სადაც მრავალი გოგირდოვანი წყაროებია, ერთ-ერთ მათგანში კი, როგორც მითები მოგვითხრობს კენტავრმა ნესოსმა ჩამოიბანა ჭრილობა,რომელიც მას ჰერაკლეს შხამიანმა ისარმა მიაყენა. მითის თანახმად სწორედ ამის მერე, ამ წყაროებს სპეციფიური სუნი გაუჩნდათ. ეს ადგილი ძველმაბერძნულმა ღმერთებმა დასასვენებლად აირჩიეს. იგი ქალაქ ზახაროდან ახლოს, სულ რამოდენიმე წუთში მდებარეობს. ტბის ცხელი გოგირდის წყაროები იდეალურია კანის ,ასთმის, ღვიძლის, რევმატიზმის და სხვა დაავადებების სამკურნალოდ. აქ მოსულებს შეუძლიათ დატკბნენ ცხელი აბაზანებით ულამაზეს ადგილას,რომელიც გარშემორტყმულია წიწვოვანი და ევკალიპტის ხეებით.
ალფეოსი
მდინარეს ოკეანეს შვილის ღმერთ ალფეას სახელი ეწოდა. ალბათ ამიტომაა ის ღვთაებრივად ლამაზი. ალფეი ნაყოფიერების ღმერთად ითვლებოდა მაგრამ თავად სიყვარულში არ გაუმართლა. ის თავდავიწყებით იყო ნიმფა არეტუსაზე შეყვარებული, რომელიც იმავე გრძნობით არ პასუხობდა და იტალიაში, სირაკუზში გაექცა. სასოწარკვეთილი ალფეი მდინარედ გადაიქცა, რათა იონიის ზღვასთან შერწყმით მიახლოებოდა თავის საყვარელ არეტუსას. მდინარე იწყება ფრანკოვრისში. იდეალურია რაფტინგისა და კაიაკინგისთვის.
Река названа именем бога Алфея, сына Океана. Наверное, потому и красота ее божественная. Почитался Алфей как бог плодородия, но сам оказался неудачником в любви. Он был безумно влюблен в нимфу Аретуса. Но она не отвечала ему взаимностью, и бежала в Италию, в Сиракузы. С отчаяния Алфей превращается в реку и по дну Ионического моря пробирается к своей любимой Аретусе, чтобы соединиться с ней. Начинается река в местечке Франковриси. Идеально подходит для рафтинга и каякинга.
ნედა
ნედას ხეობა – ეს არის ბერძნული მითოლოგიისა და ბუნების საგანძურის საოცარი შერწყმა. მდინარეს ნიმფა ნედას საპატივცემულოდ ეწოდა სახელი. რომელმაც
это неповторимое сочетание греческой мифологии и сокровищ природы. Названа река именем нифы Неды, которая спрятала новорожденного Зевса от его отца Кроноса, пожиравшего своих детей. Начинается со склонов горы Ликеу, Поначалу тихая и спокойная, она в своем течении становится бурной и порожистой из-за встречающихся на ее пути скал. Как гласит легенда, мальчики, жившие на ее берегах, бросали в воду Неды пряди своих срезанных волос в знак благодарности богине за спокойный переход от детства к юности. Эти пряди стали прекрасными водопадами, которые до сих пор украшают ущелье Неды. В деревне Фигалеа на ее берегу находится важное археологическое место. Здесь начинается пешеходный маршрут М2 средней сложности. Водопад Аспра Нери - исток реки, падает с высоты 60м. Арочный мост Тцулуха на ее берегах, соединяет два соседних нома – Илию и Мессинию. Оттуда начинается и самый красивый маршрут, проходящий по укрытым в густой поросли местам, который приведет вас к водопадам знаменитой пещеры Стомио, через которую протекает Неда. Не очень высоко, на красноватых скалах, находится маленькая изящная каменная часовня Богоматери. До сих пор небольшая пещера над ней является местом паломничества верующих, потому что когда-то здесь хранилась чудотворная икона Святой Марии.
ქალაქი მეთონი
ერთ დროს ხმელთაშუაზღვის მნიშვნელოვან საზღვაო-სავაჭრო ცენტრს წარმოადგენდა. მეშვიდე საუკუნეში აშენებული ვენეციური ციხესიმაგრე განთავსებულია კლდოვან მისზე, სამი მხრიდან გარშემორტყმულია ზღვით. ის ქალაქის დაცვას ემსახურებოდა. ციხესიმაგრის ჩრდილოეთით იყო კარგად დაცული აკროპოლისი.
когда-то был важным морским и торговым центром Средиземноморья. Венецианская крепость 7 в., расположенная на скалистом мысе, с трех сторон омывается морем. Она служила для защиты города. В северной части крепости был хорошо защищенный акрополь.
პილოსი
ულამაზესი ქალაქი, რომელიც ნავარიის ყურის სამხრეთ ნაწილში მდებარეობს. მის დასავლეთით განლაგებულია ვენეციელების მიერ აშენებული ნეოკასტროს ციხესიმაგრე ხოლო სამხრეთ-დასავლეთით პალეოკასტრო, რომელიც ქალაქის ყველაზე მაღალ წერტილად ითვლება. ქალაქიდან 12 კილომეტრში შემორჩა ტროას ომში მონაწილე მეფე ნესტორის სასახლის ნანგრევები, რომელიც ჯერ კიდევ ძვ.წ. 15 საუკუნით თარიღდება.
живописный городок, находящийся в южной части Наваринской бухты. В западной его части находится крепость Неокастро, построенная венецианцами, а в юго-западной – Палеокастро, считающаяся самой высокой точкой города. В 12 км. от города сохранились развалины дворца царя Нестора, участника Троянской войны, построенного еще в 15 в. до н.э.
კიპარისია
მდებარეობს იონიის ზღვის სანაპიროზე, ეს ადგილი ცნობილია უამრავი ანტიკური, ბიზანტიური და ფრანკული ძეგლით.
находящаяся на берегу Ионического моря, может похвастаться огромным числом античных, византийских и франкийских памятников.
ვლაქერნას მონასტერი
ვლაქერნის ღვთისმშობლის დედათა მონასტერი მდებარეობს კატო პანაგიიდან 2 კილომეტრში. მონასტრის არქიტექტურა მეტყველებს იმაზე, რომ მისი მშენებლობა ბიზანტიურ ეპოქაში (12 საუკუნის ბოლოს) დაიწყო და მოგვიანებით ფრანკების მიერ დასრულდა. მონასტრის შიგნით შესაძლებელია ძვირფასი მოხატულობისა და ვლაქერნის ღვთისმშობლის ხატის ნახვა. მონასტერი თავის დღეს 8 სექტემბერს აღნიშნავს.
Женский монастырь Богоматери Влахерны находится в 2 км. от Като Панагии. Архитектура монастыря говорит о том, что оно было начато в византийскую эпоху (конец 12 в.) и было завершено позднее уже франками. Внутри монастыря можно увидеть ценную роспись и икону Богоматери Влахерны. Монастырь отмечает свой день 8 сентября.
ზამთარი რეგიონში არ არის ცივი, ზაფხულის თვეები კი ცხელი და მშრალია.
Купание на пляжах Илии, с их крупным песком и соснами, подступающими прямо к морю, - настоящее наслаждение. 4 из них награждены «Голубым знаменем» ЕС. Поэтому они собирают летом тысячи отдыхающих.
კაიაფა
უკიდეგანო სანაპირო თეთრი, ქათქათა ქვიშით. მდებარეობს რეგიონის დასავლეთით, დაახლოვებით 27 კმ-ში პირგოსიდან.
ზახარო
რეგიონის ყველაზე ცნობილი სანაპირო, ოქროსფერი ქვიშით. მრავალჯერ დაჯილდოვდა ევროკავშირის მიერ «ლურჯი დროშით» . Находится в самом городе Захаро. Полностью организован. Это прекрасный выбор для любителей морского спорта.
არკუდი
Находится приблизительно в 15 км. южнее Килини. Этот сравнительно небольшой по размерам пляж стал уже самым космополитическим пляжем области. Всегда полон отдыхающими, как местными жителями, так и туристами. Есть соломенные зонты, работает спасательная служба. Скалы в конце побережья – рай для любителей-рыболовов.
კასტრო კილინი
ეგზოტიკური პლიაჟი ცისფერი წყლით. მდებარეობს სოფელ კასტროში. კარგად ორგანიზირებულია. შესაძლებელია ზღვის სპორტით დაკავება.
გლიფა
ეს არის მშვენიერი მცირე ზომის სანაპირო, არაჩვეულებრივი ცისფერი წყლით და პატარა ყურეთი.
Скафидья
Находится в 14 км. северо-западнее Пиргоса. С него открывается вид на Ионический залив. Получил свое название по названию иконы Богоматери. К красивому золотистому пляжу длиной 750 м, и шириной – 30м. почти вплотную подступают горы, покрытые апельсиновыми рощами и виноградниками. Прекрасно организован.
ხრისი აკტი
Один из красивейших пляжей Илии с мягким золотистым песком. Находится недалеко от Кастро. Это одно из самых протяженных и широких побережий нома. Длина его - 10 км, а ширина – 20м. На территории пляжа к вашим услугам лежаки, тенты и зонтики. Можно арендовать горные велосипеды и автомашины. Есть возможность заняться морским спортом, покататься на катамаране, лодке, виндсерфинге, поиграть в волейбол. Награжден «Голубым флагом» ЕС.
კურუტა
Песчаное побережье длиной 20 км и шириной – 30 м. находится недалеко от города Амалиада. Отсюда открывается прекрасный вид на Ионический залив. Территория покрыта деревьями и кустарником. Прекрасно организован. Для отдыха и развлечения отдыхающих есть все условия. Награжден «Голубым знаменем» ЕС.